۶ اشتباه رایجی که هنرجویان هنگام تمرین پیانو مرتکب می شوند و نکات مهم برای اصلاح آسان آنها عبارتند از:
همه ما زندگی پرمشغله‌ای داریم، در نتیجه مرتکب اشتباه در اولویت قرار ندادن تمرین پیانو می شویم و برای یافتن زمانی برای تمرین تلاش می‌کنیم، اما زمانی واقعاً از نواختن پیانو لذت می‌بریم که زمان تمرین تبدیل به اولویت برتر ما شود.
راه حل: سعی کنید هر روز زمان (یا زمان‌های) خاصی را به تمرین پیانو اختصاص دهید که تمرین بخشی از روال زندگی شما شود(مثل مسواک زدن).
قرار دادن پیانو یا کیبورد در اتاق پشتی که به ندرت به داخل آن می روید، یا بدتر از آن، قرار دادن کیبورد در کمد به قصد اینکه به زودی برای تمرین به سراغش بروید، شوق تمرین را از شما دور می کند.
راه حل: در عوض، پیانو یا کیبورد را در موقعیت برجسته‌ای مانند اتاق نشیمن یا اتاق غذاخوری قرار دهید، جایی که به راحتی در دسترس باشد و صرفاً مشاهده آن به عنوان یادآوری برای انجام تمرین شما باشد.
حتی نوازندگان حرفه‌ای که ۶ تا ۸ ساعت در روز تمرین می‌کنند، بیش از ۴۰ دقیقه پشت پیانو یا کیبورد در هر جلسه تمرین نمی‌مانند. آنها به طور منظم استراحت می کنند و در هر جلسه نسبتا کوتاه به جنبه های مختلف تمرین می پردازند.
راه حل: تمرین معقول بزرگسالان حدود ۳۰ دقیقه در روز و کودکان ۱۵ دقیقه در روز است و انجام این کار در یک جلسه می تواند کارساز باشد.
ممکن است نواختن آهنگ ها یا آکوردهایی که قبلاً با آنها آشنا هستید سرگرم کننده باشد، اما واقعاً چه چیزی یاد می گیرید؟
بسیاری از هنرجویان وقتی احساس می‌کنند که در تمرین پیانو پیشرفت کرده‌اند هیجان‌زده می‌شوند و بنابراین به جای تلاش برای یادگیری چیزهای جدید و نامطمئن، به نواختن آنچه که تازه آموخته‌اند، ادامه می‌دهند.
راه حل: هدف خود را اینگونه قرار دهید که در هر جلسه تمرین چیز جدیدی را امتحان کنید تا چیزهای جالبی را حفظ کنید.
نواختن با انگشت گذاری صحیح فواید زیادی دارد. با تصمیم گیری در مورد یک سری انگشت گذاری برای هر قطعه، و استفاده مداوم از آن شیوه، از حافظه عضلانی خود استفاده می کنید تا به شما کمک کند تا هر قطعه را با ثبات یاد بگیرید و اجرا کنید.
به عبارت دیگر، علاوه بر یادگیری ذهنی، یک یادگیری فیزیکی نیز وجود دارد که به موجب آن، شکل فیزیکی حرکات موردنیاز برای نواختن راحت و مطمئن قطعه را می آموزیم.
اغلب هنرجویان همیشه از ابتدای یک آهنگ شروع می کنند. مشکل این است که اکثر هنرجویان در نواختن ابتدای یک قطعه بسیار خوب هستند، اما با ادامه‌ی قطعه، مهارت کمتری دارند.
راه حل: با هدف قرار دادن بخش‌های بعدی یا ضعیف در قطعه به این روش، جلسات تمرین شما بسیار کارآمدتر می‌شود و سطح بسیار ثابت‌تری از مهارت را در هر قطعه ارتقا می‌دهد.